De Zielmeester heeft geen idee waar hij is. Eén of andere betonnen wereld vol machines, maar er is tenminste goed te eten: Offers, lezers, vluchtelingen, planten en dieren, kunstenaars die een duik nemen in de inspiratiebron... Eigenlijk de hele wereld. Hij zucht diep en draait zich nog eens om. Dan ziet hij Mahin. De guru. ""Hier ben ik Takuri. Verslind me maar, want ik wil er zijn voor de mensen binnenin je ziel. Mahin glimlacht en ergens, diep in Takuri's onderbewuste, doet een vrouw hetzelfde."