De hoofdpersoon van De gehoorzame dode is Lazarus, een persoon van wie iedereen gehoord heeft, maar van wie we niet veel meer weten dan dat hij uit de dood werd opgewekt, dat aan hem een wonder Gods werd verricht. En juist het feit dat in het gebeuren met Lazarus wel een wonderverhaal maar geen mens gestalte heeft gekregen, omdat alles wat voor ons een mensenleven uitmaakt in de manifestatie van het wonder werd opgelost, heeft Brakman tot zijn verhaal geïnspireerd. Deze roman is de geschiedenis van een inleving, een zeer persoonlijke en doortekende vereenzelviging met een bijbelfiguur, wiens lot menselijk intrigeert.