Schuldsanering is poëzie van een andere orde. Wondertjes van taal zaaien net zolang verdeeldheid tot er gaten vallen in de veilige omwalling van het persoonlijke.
Waar Henk van der Waal in zijn debuutbundel De windsels van de sfinx de delicate grens tussen leven en dood ontregelde, baant hij zich in Schuldsanering een weg door het veelkleurig landschap dat zich uitstrekt tussen man en vrouw, mens en god, gespaarde en door het lot vertrapte.
Gepassioneerd zet Van der Waal woordbakens uit in dit geheimzinnige gebied waarin velen bijna dagelijks verdwalen. Dat levert gedichten op die niet alleen een weg wijzen, maar vooral cirkels trekken rond de moerassen van schuld die zo vaak onze omgang met anderen frustreren.