Coen Stork (1928) was bij het Rivoniaproces in 1964 tegen Nelson Mandela, volgde de vuile oorlog in Argentinië, botste hard met zijn reactionaire baas, de Nederlandse ambassadeur in Madrid toen Franco daar nog de scepter zwaaide, en maakte de val van Ceausescu in Roemenië mee. Zijn zoons speelden met de broertjes van Che Guevara.
Stork leidde het leven van een diplomaat in de brandhaarden van de wereld, maar werd geboren in de sprookjesachtige wereld van de grootindustriëlen van de Stork-fabrieken. Met zijn beroepsethiek én zijn onorthodoxe levenswandel was hij een buitenbeentje in politiek en diplomatie. Het dossier dat de Roemeense veiligheidsdienst over hem aanlegde is dikker dan het telefoonboek van New York en zijn ambassade in Boekarest was een vrijhaven voor Roemeense dissidenten. Een persoonlijke bedankbrief van Nelson Mandela koestert hij op gepaste wijze. Met Coen Stork als hoofdpersoon brengt Peter Henk Steenhuis het grootste gedeelte van de twintigste eeuw tot leven.