'Die zomer, D en ik. Op het balkon boven de tuin met de vijver. Met de wereld aan onze voeten en de zomer die duurt en duurt, wordt het doorbrengen van de dagen vanzelf een spel. Maar menens is het, we kennen D immers en de voortekenen hebben er niet om gelogen: een lange zomer, wie weet wat daar nog van gaat komen...'
De gedichten van Mischa Andriessen bevinden zich op het snijvlak van proza en poëzie. Gedichten die het verhaal vertellen van de vriendschap tussen D en een 'ik', en hun kleine universum, dat soms toch te groot is om te bevatten.
Uitzien met D is een liefdevol en schrijnend verslag van een verloren vriendschap.