De kat achterna is een boek vol spanning. En hoewel er in de roman het nodige gebeurt lijkt het alsof die spanning niet in de eerste plaats daaraan ligt. Belangrijker dan de spanning tussen de opeenvolgende gebeurtenissen is de spanning tussen het bestaande en het herinnerde leven van de hoofdpersoon, die er niet in slaagt een samenhangend ik-beeld voor ogen te krijgen. In haar omgeving ziet zij mensen wél op een vanzelfsprekende manier bestaan. Telkens probeert ze die omgeving naar haar hand te zetten. In het verleden gaat dat met de leugen, in het heden met de rationalisatie. Beide manieren doen de werkelijkheid geweld aan.

Over Robinson schreef Reinjan Mulder in NRC-Handelsblad: 'Deze felheid, die je op elke bladzijde voelt, maakt Robinson tot een enorm boek.'
J.Huisman schreef in het Algemeen Dagblad: 'Robinson is een grandioze roman.'
A.Boogaard in het Eindhovens Dagblad: 'schitterende roman.'
Guus Luijters, Het Parool: 'hoe schitterend.'